خودآموز مکالمه عربی

گاهی برخی «کلمات جدید» در لهجه عامیانه یافت می شود که در لهجه رسمی موجود نیست. در فارسی مانند «چُغوک» در خراسان و سیستان به معنای گنجشک و «قِلیه ماهی» که نام غذایی جنوبی است.

کلمات جدیدی که در لهجه عراقی یافت می شوند چند حالت دارند:

یا از زبان دیگری وارد زبان عربی و لهجه عراقی شده اند. مانند کلمه «خوش، هَم، پنجرچی، تَخت، سوهان، آقاتی، میرزا، خَواجِه، کافیجی (کافه چی)» که از زبان فارسی گرفته شده و مانند کیلوغرام که از انگلیسی وارد عربی شده است یا کلمه «جنطة» (معرّب چنطه بمعنای چمدان بزرگ - در فارسی هم میگیم فلانی چی در چنته داره) که از ترکی استانبولی وارد عربی شده اند.

یا مختص محدوده جغرافیایی عراق است. حتی ممکن است یک کلمه که اصل آن عربی است آنقدر دستخوش تغییر شده باشد که ماهیت جدیدی پیدا کرده باشد. مانند: "آکو" به معنای "هست" که احتمالا تغییر یافته "یکون" باشد و مانند "ماکو" به معنای "نیست" که احتمالا تغییر یافته "مایکون" می باشد. این دو کلمه در هیچ لهجه ای غیر از لهجه عراقی یا حاشیه خلیج همیشه فارس استفاده نمی شود.

شاید بتوان کلمه "زِیِن" به معنای خوب را نیز از همین دسته به حساب بیاوریم. حالات مختلف این کلمه از این قرار است: زِیِن، زِیِنِه، زِیِنین، زِیِنات.

مثال دیگر: یَمّ بمعنای کنار و به سوی است که در عربی فصیح چنین چیزی نداریم.